Στην Εύβοια οι πρώτοι Γερμανοί στρατιώτες αποβιβάστηκαν, χωρίς να συναντήσουν αντίσταση, στους Ωρεούς στις 8 το πρωί της 23ης Απριλίου, με το πλοίο της γραμμής από το Βόλο που είχε καταληφθεί την προηγούμενη.
Ως την επόμενη μέρα δύο επιταγμένα καΐκια, το «Ελένη» και το «Άγιος Νικόλαος», αποβίβασαν στην Εύβοια περίπου 500 άντρες.
Στη συνέχεια και τις επόμενες μέρες οι φάλαγγες των Γερμανών στρατιωτών κατευθύνθηκαν προς την Χαλκίδα η οποία και κατελήφθη.
Έτσι η Αιδηψός, η Αγία Άννα, το Μαντούδι κατελήφθησαν στις 24 Απριλίου. Τα Ψαχνά και η Χαλκίδα στις 25. Η Λίμνη και η Κύμη στις 30. Και η Κάρυστος στις 7 Ιουνίου.
Στο Αυλωνάρι οι Γερμανοί ήρθαν ακόμη αργότερα.
Οι Αυλωναρίτες που έζησαν εκείνα τα χρόνια θυμούνται τις φάλαγγες των Γερμανών που περνούσαν από τα Χάνια και πήγαιναν προς την Κύμη. Ήταν στις 30 Απριλίου. Τις κοιτούσαν ψηλά από την πλατεία και το προαύλιο της εκκλησίας του Αγίου Νικολάου. Είχε μαζευτεί λίγος κόσμος, κυρίως ήτανε παιδιά. Καμιά ομάδα Γερμανών στρατιωτών δεν έστριψε τότε να έρθει στο Αυλωνάρι.
Οι πρώτοι Γερμανοί στρατιώτες ήρθαν στο Αυλωνάρι στις 21 Ιουνίου.
Ως την επόμενη μέρα δύο επιταγμένα καΐκια, το «Ελένη» και το «Άγιος Νικόλαος», αποβίβασαν στην Εύβοια περίπου 500 άντρες.
Στη συνέχεια και τις επόμενες μέρες οι φάλαγγες των Γερμανών στρατιωτών κατευθύνθηκαν προς την Χαλκίδα η οποία και κατελήφθη.
Έτσι η Αιδηψός, η Αγία Άννα, το Μαντούδι κατελήφθησαν στις 24 Απριλίου. Τα Ψαχνά και η Χαλκίδα στις 25. Η Λίμνη και η Κύμη στις 30. Και η Κάρυστος στις 7 Ιουνίου.
Στο Αυλωνάρι οι Γερμανοί ήρθαν ακόμη αργότερα.
Οι Αυλωναρίτες που έζησαν εκείνα τα χρόνια θυμούνται τις φάλαγγες των Γερμανών που περνούσαν από τα Χάνια και πήγαιναν προς την Κύμη. Ήταν στις 30 Απριλίου. Τις κοιτούσαν ψηλά από την πλατεία και το προαύλιο της εκκλησίας του Αγίου Νικολάου. Είχε μαζευτεί λίγος κόσμος, κυρίως ήτανε παιδιά. Καμιά ομάδα Γερμανών στρατιωτών δεν έστριψε τότε να έρθει στο Αυλωνάρι.
Οι πρώτοι Γερμανοί στρατιώτες ήρθαν στο Αυλωνάρι στις 21 Ιουνίου.
Χωρίστηκαν σε τρεις ομάδες. Η μία ομάδα στρατοπέδευσε στο Γκουβελάρη, η δεύτερη στη περιοχή Γενησάρικο ( εκατό μέτρα νότια του Γεωργικού Συνεταιρισμού) και η τρίτη δυτικά της Αγίας Βαρβάρας.
Η επίσημη παράδοση του Αυλωναρίου έγινε από τον πρόεδρο της Κοινότητας Γεώργιο Παπαναστασίου στις 28 Ιουνίου 1941, όπως φαίνεται από επίσημο έγγραφο της κοινότητας. Το έγγραφο είναι μεταφρασμένο και στα Γερμανικά.
Οι άνθρωποι έκλεβαν μόνο τα φαγητά ή, σε σπάνιες περιπτώσεις - αν υπήρχαν, λεφτά.
(Το κείμενο μας το έστειλε η Άννα-Μαρία!)
(Το κείμενο μας το έστειλε η Άννα-Μαρία!)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου