Το τέλος της Επανάστασης και η ελληνική ανεξαρτησία

ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΗ ΔΙΑΤΥΠΩΣΗ ΤΟΥ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ

Ό

ταν παραδόθηκε η Ακρόπολη στους Τούρκους τον Μάιο του 1827, η ελληνική Επανάσταση είχε ουσιαστικά σβήσει. Εκείνη την περίοδο οι Μεγάλες Δυνάμεις,  προκειμένου να εξυπηρετήσουν τα καινούρια συμφέροντά τους στην περιοχή, επενέβησαν υπέρ της Ελλάδας.

Έτσι, από την καταδίκη της Επανάστασης, το 1821, σύμφωνα με την απαίτηση της Ιερής Συμμαχίας, φτάσαμε στην συνθήκη του Λονδίνου, τον Ιούλιο του 1827, η οποία υποχρέωνε τους Τούρκους να κάνουν ανακωχή με τους Έλληνες και να αρχίσουν διαπραγματεύσεις για την αυτονομία της Ελλάδας.

Η αδιάλλακτη στάση των Οθωμανών οδήγησε στην ναυμαχία του Ναυαρίνου (Οκτώβριος 1827), κατά την οποίαν οι στόλοι της Αγγλίας, της Ρωσίας και της Γαλλίας κατέστρεψαν τον τουρκοαιγυπτιακό στόλο.

Οι Έλληνες κατάλαβαν τότε πως η απελευθέρωσή τους δεν θα αργούσε.

Παρ’ όλο που οι πολεμικές ενέργειες είχαν απαγορευθεί με την Ιουλιανή Συνθήκη, ο στρατιωτικός Αγώνας των Ελλήνων συνεχίστηκε και αναζωπυρώθηκε σε πολλές περιοχές (Στερεά Ελλάδα, Αιγαίο, Κρήτη, κλπ.), προκειμένου να συμπεριληφθούν όσο το δυνατόν περισσότερες περιοχές στο καινούριο ελληνικό κράτος.

Η Οθωμανική αυτοκρατορία απέρριπτε κάθε συζήτηση για αυτονομία ή ανεξαρτησία της Ελλάδας. Ωστόσο, η ήττα της στον ρωσοτουρκικό πόλεμο (1828 – 1829) ανάγκασε τον Σουλτάνο να δεχθεί να ξεκινήσει διαπραγματεύσεις με την Ρωσία. Οι Άγγλοι και οι Γάλλοι, βλέποντας την Ρωσία να αποκτά πρωτεύοντα ρόλο στην ελληνική υπόθεση, απάντησαν με την πρόταση για ανεξαρτησία των Ελλήνων.

Μετά από αυτές τις εξελίξεις, τον Φεβρουάριο του 1830 υπογράφτηκε στο Λονδίνο από τις τρεις Μεγάλες Δυνάμεις (Αγγλία, Γαλλία, Ρωσία) η συνθήκη πολιτικής ανεξαρτησίας της Ελλάδας.

Το νέο ελληνικό κράτος κατόρθωσε να περιλάβει την Πελοπόννησο, τις Κυκλάδες, την Εύβοια και την Στερεά Ελλάδα μέχρι την νοητή γραμμή Σπερχειού – Αχελώου ποταμού (από τον Παγασητικό μέχρι τον Αμβρακικό κόλπο).

Στην διεύρυνση των συνόρων της Ελλάδας βοήθησαν τόσο οι στρατιωτικές νίκες των Ελλήνων, όσο και οι διπλωματικές ενέργειες του Καποδίστρια.

Η Υψηλή Πύλη αναγκάστηκε να αποδεχθεί την συνθήκη και να αναγνωρίσει τα σύνορα του νέου κράτους.

Έπειτα από εννέα χρόνια επίσημων συγκρούσεων, η ύπαρξη ανεξάρτητου ελληνικού κράτους ήταν γεγονός.