(επεξεργασία φωτογραφίας: Digitalzoot)
Τετάρτη 14 Νοέμβρη, μεσημέρι
Οι φοιτητές κλείνονται στο Πολυτεχνείο φωνάζοντας συνθήματα εναντίον της Χούντας.
Σιγά-σιγά μαζεύεται κόσμος γύρω από το Ίδρυμα.
Οι φοιτητές φτιάχνουν έναν πρόχειρο ραδιοφωνικό σταθμό.
Ταυτόχρονα γράφουν προκηρύξεις με συνθήματα που τις σκορπίζουν στους γύρω δρόμους.
Σταματούν τα λεωφορεία και τα τρόλλεϋ στην οδό Πατησίων, μπροστά από το Πολυτεχνείο και πετούν προκηρύξεις μέσα από τα παράθυρα. Γράφουν συνθήματα πάνω στα οχήματα για να μεταφερθούν σε όλη την Αθήνα και να δώσουν κουράγιο στους καταπιεσμένους από την Χούντα.
Ο κόσμος γύρω από το Πολυτεχνείο πυκνώνει διαρκώς.
Απλοί πολίτες συγκρούονται με την Αστυνομία που τους εμποδίζει να ενωθούν με τους φοιτητές.
Παρασκευή 16 Νοέμβρη, πρωί
Η αλληλεγγύη του κόσμου κορυφώνεται. Χιλιάδες λαού συρρέουν στους δρόμους γύρω από το Πολυτεχνείο.
Πραγματοποιούνται λαϊκές διαδηλώσεις στους δρόμους.
Το Πολυτεχνείο, αλλά και οι γύρω δρόμοι, δονούνται από συνθήματα:
«Ψωμί-Παιδεία-Ελευθερία, Λαϊκή Κυριαρχία - Εθνική Ανεξαρτησία», «Κάτω η χούντα»,
«Έξω οι Αμερικανοί», «Λαέ πεινάς-γιατί τους προσκυνάς», και πολλά άλλα.
Το χουντικό καθεστώς τα έχει χαμένα. Αντί να "βαρεθούν" οι φοιτητές και να γυρίσουν σπίτια τους, όπως ήλπιζε ο δικτάτορας Παπαδόπουλος, η αντίσταση έμοιαζε να γενικεύεται.
Η Αστυνομία χτυπά τους διαδηλωτές για να τους αναγκάζει να διαλύονται.
Μάταια, όμως... Ο κόσμος δείχνει αποφασισμένος να μείνει στο Πολυτεχνείο.
Παρασκευή 16 Νοέμβρη, απόγευμα
Η κατάσταση έχει αρχίζει να ξεφεύγει από τον έλεγχο της δικτατορικής κυβέρνησης. Ο Παπαδόπουλος αποφασίζει να ζητήσει την βοήθεια του στρατού. Ο κόσμος βλέπει έκπληκτος και ανήσυχος τα τανκς να βγαίνουν από το στρατόπεδο του Γουδή και να κυκλοφορούν στους δρόμους της Αθήνας με κατεύθυνση το Πολυτεχνείο.
Οι συγκρούσεις γύρω από το Πολυτεχνείο γενικεύονται. Οι αστυνομικοί βαρούν στο ψαχνό. Στις 21:30 περίπου πέφτει νεκρός ο Διομήδης Κομνηνός, 16 ετών, μαθητής Λυκείου, από αστυνομικούς που τον πυροβολούν από 10 μέτρα απόσταση.
Τις επόμενες ώρες οι νεκροί πληθαίνουν.
Η ατμόσφαιρα είναι πολεμική. Ο κόσμος ανάβει φωτιές για να προστατευτεί από τα δακρυγόνα.
Σάββατο 17 Νοέμβρη, 01:30 τα ξημερώματα
Τα τανκς έχουν κυκλώσει το Πολυτεχνείο και περιμένουν την εντολή για επέμβαση.
Οι φοιτητές, ανεβασμένοι στα κάγκελα, φωνάζουν συνθήματα στους φαντάρους και τραγουδούν.
Σάββατο 17 Νοέμβρη, 02:50 τα ξημερώματα
Το τανκ παίρνει την εντολή να ρίξει την σιδερένια πόρτα του Πολυτεχνείου και να εισβάλει στο Ίδρυμα. Ανάβει τους προβολείς του και ξεκινά...
Το τανκ στο διάβα του τραυματίζει πολύ σοβαρά την φοιτήτρια Πέπη Ρηγοπούλου που από θαύμα γλυτώνει τον θάνατο.
Οι σκηνές που ακολουθούν είναι συγκλονιστικές. Οι φοιτητές αποχωρούν από το Πολυτεχνείο με τους αστυνομικούς να τους χτυπούν αλύπητα. Οι φαντάροι, αντίθετα, προσπαθούν όσο μπορούν να τους γλυτώσουν από το ξύλο.
Το Πολυτεχνείο εκκενώνεται. Τον άδειο χώρο στοιχειώνουν τα πεσμένα πανώ...
Σάββατο 17 Νοέμβρη, 04:00 τα ξημερώματα
Διασταύρωση Πατησίων και Στουρνάρη. Αστυνομικοί δέρνουν έναν νεαρό (τον Μιχάλη Μυρογιάννη). Κάποια στιγμή αυτός καταφέρνει να τους ξεφύγει και αρχίζει να τρέχει. Το ανθρωποειδές τής Χούντας, ο ταγματάρχης Νικόλαος Ντερτιλής που βρισκόταν εκεί κοντά με το αυτοκίνητό του, διατάζει τον οδηγό του να σταματήσει. Βγαίνει από το αυτοκίνητο, σημαδεύει τον νεαρό στο κεφάλι και τον πυροβολεί. Αυτός πέφτει νεκρός. Αμέσως μετά, το ανθρωποειδές γυρίζει προς τον οδηγό του λέγοντάς του γεμάτος περηφάνια: "Με παραδέχεσαι, ρε; Σαράντα πέντε χρονών άνθρωπος και με την μία τον πέτυχα στο κεφάλι!"... (Από την κατάθεση του οδηγού του Ντερτιλή στην δίκη των υπευθύνων της Χούντας.)
Σάββατο 17 Νοέμβρη, νωρίς το πρωί
Η Χούντα προσπαθεί να ξεπλύνει το έγκλημα βάζοντας τους αστυνομικούς να ξεπλύνουν τον χώρο του Πολυτεχνείου από τα αίματα, ώστε η μέρα που ξημερώνει να μην δει την ντροπή της νύχτας...
Σάββατο 17 Νοέμβρη, 11 το πρωί
Κηρύσσεται στρατιωτικός νόμος σε όλη την ελληνική επικράτεια: Απαγορεύονται οι συναθροίσεις περισσότερων από 5 ατόμων. Απαγορεύεται η κυκλοφορία των πεζών, κάθε μέρα, από το απόγευμα έως το πρωί και η κυκλοφορία των αυτοκινήτων από το βράδυ έως το πρωί. Τα τανκς περιφέρονται θριαμβευτικά (...) στους δρόμους. Η Χούντα προσπαθεί, με την βοήθεια του στρατού και της τρομοκρατίας να παραμείνει στην εξουσία...
_________________________________________________________
Η "αγία τριάδα" της Χούντας
(Από αριστερά προς τα δεξιά) Παττακός, Παπαδόπουλος, Μακαρέζος
_________________________________________________________
Οι νεκροί του Πολυτεχνείου
(Επειδή αρχίζουν να διασπείρονται από πονηρούς -και να αναπαράγονται από ανιστόρητους- ιστορίες για δήθεν ανύπαρκτους νεκρούς...)Το ίδιο το χουντικό καθεστώς αναγκάστηκε να παραδεχθεί λίγες ημέρες αργότερα την ύπαρξη 15 νεκρών στους δρόμους γύρω από το Πολυτεχνείο και γενικότερα στην Αθήνα εκείνο το πενθήμερο 14, 15, 16, 17 και 18 Νοέμβρη 1973.
Μετά την μεταπολίτευση, η καινούρια δημοκρατική κυβέρνηση ανέθεσε στον εισαγγελέα Πρωτοδικών Αθηνών Δημήτριο Τσεβά να κάνει δικαστική έρευνα για να διαπιστωθεί επίσημα εάν υπήρξαν μέσα ή γύρω από το Πολυτεχνείο, αλλά και οπουδήποτε αλλού στην Αθήνα, νεκροί ή τραυματίες που οφείλονταν στα γεγονότα εκείνων των ημερών.
Διαβάστε ολόκληρο το πόρισμα του εισαγγελέα Τσεβά ΕΔΩ! (Δημοσιεύτηκε στις 14 Οκτωβρίου 1974 και αποτελεί επίσημο έγγραφο του ελληνικού κράτους.)
Τα επόμενα χρόνια, το Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών σε μελέτη και έρευνα που πραγματοποίησε, πιστοποίησε 24 νεκρούς (με τα ονόματά τους και τις συνθήκες κάτω από τις οποίες σκοτώθηκαν), άλλους 16 ανώνυμουςπου όμως τεκμηριώνονται από επώνυμες και αξιόπιστες καταθέσεις με συγκεκριμένα στοιχεία, και πάνω από 1000 τραυματίες (τους επίσημα καταγεγραμμένους, αφού ήταν πάρα πολλοί εκείνοι που τραυματίστηκαν ελαφρύτερα και, από τον φόβο να μην τους πιάσουν, ανάρρωσαν στα σπίτια τους, κρυφά).
Διαβάστε και την σχετική ανάρτηση από το site μας. ΚΛΙΚ ΕΔΩ!
Μαρτυρίες από γιατρούς της εποχής, πάντως, που έχουν δημοσιευτεί σε βιβλία που έγραψαν άνθρωποι που συμμετείχαν, κάνουν λογο για εκατοντάδες νεκρούς, Τα πτώματα, σύμφωνα με τις μαρτυρίες, γέμιζαν επί μέρες τα ψυγεία των νοσοκομείων.
Γεγονός ομως ειναι πως στις επόμενες ημέρες οι εφημερίδες δημοσίευαν στα "ψιλά γράμματα" ονόματα πολλών νεκρών από ...τροχαία δυστυχήματα. Κατά "σύμπτωση", όλοι ήταν νεαρά άτομα...
Και υπήρξαν και χιλιάδες άλλοι που έζησαν τραυματισμένοι και ανάπηροι, σωματικά και ψυχικά, με τους οποίους δεν ασχολήθηκε κανένας, εκτός από τις οικογένειές τους...
Ο νεαρότερος νεκρός εκείνων των ημερών από την Χούντα ήταν ένα παιδάκι πεντέμισι ετών (Δημήτρης Θεοδωράς). Το "λάθος" του: Καθώς περπατούσε το μεσημέρι του Σαββάτου 18 Νοεμβρίου 1973 (λίγες ώρες μετά τα γεγονότα του Πολυτεχνείου) με την μαμά του στην οδό Ορεινής Ταξιαρχίας, στου Ζωγράφου (έξω από τον σημερινό Δημοτικό Κινηματογράφο "Αλέκα"), συναντήθηκε με κάποιο κτήνος που φορούσε στρατιωτική στολή και οδηγούσε ένα τεθωρακισμένο. Το κτήνος, μέσα στο τεθωρακισμένο, φαίνεται πως τρόμαξε με την αθωότητα του πεντάχρονου και έστρεψε το πολυβόλο εναντίον του...
_________________________________________________________
Διαβάστε την συνέντευξη του (μετανιωμένου, πια...) οδηγού του τανκ που γκρέμισε την πύλη του Πολυτεχνείου.
Μαρτυρίες από γιατρούς της εποχής, πάντως, που έχουν δημοσιευτεί σε βιβλία που έγραψαν άνθρωποι που συμμετείχαν, κάνουν λογο για εκατοντάδες νεκρούς, Τα πτώματα, σύμφωνα με τις μαρτυρίες, γέμιζαν επί μέρες τα ψυγεία των νοσοκομείων.
Γεγονός ομως ειναι πως στις επόμενες ημέρες οι εφημερίδες δημοσίευαν στα "ψιλά γράμματα" ονόματα πολλών νεκρών από ...τροχαία δυστυχήματα. Κατά "σύμπτωση", όλοι ήταν νεαρά άτομα...
Και υπήρξαν και χιλιάδες άλλοι που έζησαν τραυματισμένοι και ανάπηροι, σωματικά και ψυχικά, με τους οποίους δεν ασχολήθηκε κανένας, εκτός από τις οικογένειές τους...
Ο νεαρότερος νεκρός εκείνων των ημερών από την Χούντα ήταν ένα παιδάκι πεντέμισι ετών (Δημήτρης Θεοδωράς). Το "λάθος" του: Καθώς περπατούσε το μεσημέρι του Σαββάτου 18 Νοεμβρίου 1973 (λίγες ώρες μετά τα γεγονότα του Πολυτεχνείου) με την μαμά του στην οδό Ορεινής Ταξιαρχίας, στου Ζωγράφου (έξω από τον σημερινό Δημοτικό Κινηματογράφο "Αλέκα"), συναντήθηκε με κάποιο κτήνος που φορούσε στρατιωτική στολή και οδηγούσε ένα τεθωρακισμένο. Το κτήνος, μέσα στο τεθωρακισμένο, φαίνεται πως τρόμαξε με την αθωότητα του πεντάχρονου και έστρεψε το πολυβόλο εναντίον του...
_________________________________________________________
Διαβάστε την συνέντευξη του (μετανιωμένου, πια...) οδηγού του τανκ που γκρέμισε την πύλη του Πολυτεχνείου.
ωραίες οι φωτογραφίες
ΑπάντησηΔιαγραφήΠήραμε ένα (ελαφρώς) υβριστικό σχόλιο από κάποιον ανώνυμο ενήλικα που μας κατηγορεί για τα "ψέματα" που γράφουμε για τους νεκρούς του Πολυτεχνείου. Δεν το δημοσιεύουμε βέβαια, αφού το ιστολόγιο αυτό είναι σχολικό και όχι διαδικτυακός τόπος ανταλλαγής πολιτικών απόψεων. Απλώς, με την ευκαιρία, να υπενθυμίσουμε (άσχετα αν φαίνεται πως ευλογάμε τα γένια μας) στους αναγνώστες πως το ιστολόγιο που διαβάζετε αυτή την στιγμή έχει φροντίσει ο διαχειριστής του να το κάνει όσο το δυνατόν πιο έγκυρο. Στα πλαίσια αυτής της εγκυρότητας, δεν παραθέτουμε στοιχεία από τυχαίες αναρτήσεις που κυκλοφορούν στο διαδίκτυο, αλλά τα επίσημα στοιχεία ενός κρατικού ιδρύματος, γνωστού για την σοβαρότητα και την εγκυρότητά του: του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών. Εξάλλου παραθέτουμε και ενεργό σύνδεσμο προς την σελίδα του! Αυτά τα λίγα, διότι η Ιστορία δεν γράφεται κατά παραγγελία κανενός! Η Ιστορία δημιουργείται κάθε μέρα και οι πηγές έχουν τον ρόλο να την κρατούν ζωντανή!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτο προηγούμενο σχόλιό μου ξέχασα να αναφέρω επίσης το επίσης επίσημο πόρισμα του εισαγγελέα Δημητρίου Τσεβά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝομίζω, λοιπόν, πως τα πορίσματα περί των νεκρών του Πολυτεχνείου από το Κρατικό Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών και τον εισαγγελέα Δημήτριο Τσεβά που, ως εντεταλμένα όργανα του κράτους έκαναν τις απαιτούμενες έρευνες και κατέληξαν στα πορίσματά τους περί νεκρών, θεωρούνται αδιαμφισβητήτως και αυτονοήτως έγκυρα.
Είναι βέβαια επίσημα παραδεκτό πως ΜΕΣΑ στον χώρο του Πολυτεχνείου δεν υπήρξαν νεκροί (αν και σύμφωνα με φοιτητές που βρίσκονταν εκεί, μπροστά στα μάτια κάποιων πρέπει να σκοτώθηκαν ένα - δυο φοιτητές από σφαίρες ελεύθερων σκοπευτών, αφού όταν τους έπαιρνε το ασθενοφόρο ήταν ήδη χωρίς σφυγμό).
Αντίθετα, οι άνθρωποι που αρνούνται την ύπαρξη των νεκρών, αυτοί οι ίδιοι υποπίπτουν σε χυδαία ψέματα, αφού προσπαθούν να κάνουν γνωστό πως δεν υπήρξαν νεκροί ΜΕΣΑ στον χώρο του Πολυτεχνείου. Λες και έχει σημασία αν αυτός που σκοτώθηκε από τις σφαίρες των χουντικών αστυνομικών βρισκόταν μέσα στο Πολυτεχνείο ή στους γύρω δρόμους. Όπως είχε σχολιάσει και κάποιος κάπου αλλού, είναι σαν ψάχνουμε να βρούμε ποιος βρισκόταν μέσα από την πύλη του Μεσολογγίου κατά την Έξοδο και ποιος απ' έξω, για να δούμε ποιους θα τιμούμε!
Στην χώρα του παραλόγου, λοιπόν, ας εξηγήσουμε για άλλη μια φορά το αυτονόητο:
Τις ημέρες του Πολυτεχνείου, όσοι σκοτώθηκαν σε οποιοδήποτε μέρος της Αθήνας από ελεύθερους σκοπευτές και οπλισμένους αστυνομικούς που πυροβολούσαν εν ψυχρώ και με το παραμικρό, ΟΛΟΙ ΑΥΤΟΙ θεωρούνται νεκροί του Πολυτεχνείου. Διότι όλοι αυτοί σκοτώθηκαν από όργανα του κράτους με αφορμή την εξέγερση του Πολυτεχνείου. Δεν σκοτώθηκαν σε τροχαία, ούτε σε καυγάδες!